رمزها در رمضان است، خدا می داند

برتر از فهم و گمان است، خدا می داند

موسم بندگی چشم و زبان و گوش است

نه همین صوم دهان است خدا می داند

بار عام و، همه مهمان خداوند کریم

ماه آزادی جان است، خدا می داند . . .

به نام او...

با صدای باران که به شیشه پنجره ها می خورد،

بیدار شد و فکر کرد از وقت سحری خوردن گذشته.

خیلی ناراحت شد. موقع خواب یادش رفته بود ساعت را کوک کند.

نگاهی به ساعت انداخت و ناگهان متوجه شد هنوز تا اذان صبح مانده.

با خوش حالی خدا را سپاس گفت.

نمی دانست که باران به غیر از او چند نفر دیگر را برای سحری خوردن بیدار کرده.